De notaris; de klassieke, de moderne en de lolbroek

Door: Sjoerd Kok

Het tekenen van een koopakte is op zich al spannend genoeg. Je gaat voor iets tekenen waar je minimaal vijf tot tien jaar de consequenties van zult moeten dragen. Je hebt je onderzoek goed gedaan (of laten doen), je hebt een superprijs af kunnen spreken en nu hoef je alleen nog maar je krabbel te zetten. Dan ga je naar de notaris samen met de tegenpartij en daar worden alle afspraken definitief. Hoe je het tekenen vervolgens ervaart hangt echter sterk af van de gekozen notaris.

Ik heb in de afgelopen jaren drie soorten notarissen kunnen onderscheiden. De klassieke, de moderne en de lolbroek. De eerste twee zijn prima voor de bleue huizenkoper. De klassieke leest de aktes woord voor woord op. De moderne geeft een prima samenvatting en laat meer dan genoeg ruimte voor vragen. Het is de laatste waar je voor moet oppassen.

‘Heeft u de akte goed gelezen’ ‘…’ ‘Ik ga u straks wel overhoren hoor!’

Als de klant dan als een bang hertje mijn kant op kijkt kan ik alleen maar geruststellend glimlachen en heel zachtjes knikken van: ‘maak je maar geen zorgen hij doet dit iedere keer en hij weet heus wel wat-ie doet hoor en het is zeker een echte notaris en nee hij gaat je niet overhoren!’ Je begrijpt dat het niet zo makkelijk is om dat alles in één knik over te brengen…

Voor iedere vraag die naar voren komt tijdens het lezen van de akte zal deze notaris een voorbeeld uit zijn eigen leven geven. Een mooie anekdote met betrekking tot het wetsartikel is alleen maar leuk toch? Vaak gaat het aan het einde van het verhaal allang niet meer over de vraag in kwestie.

Voorbeelden?

De koopakte laten inschrijven bij het kadaster: ‘Ik vertrouw mijn eigen vrouw niet eens, dus ik zou hem inschrijven!’

Tussen het tekenen van de leveringsakte en de hypotheekakte: ‘Nu snel wegrennen!’

De bestemming is wonen: ‘Ik neem aan dat u op vier hoog geen patatzaak gaat beginnen?’

De klanten die wat meer ervaren zijn kunnen de lolbroek, net als ik trouwens, meestal wel waarderen. Ze hebben al vaker een akte getekend en zijn blij dat ze niet ieder lettertje voorgelezen krijgen. Maar je merkt dat sommige notarissen na jaren van dezelfde aktes soms op de automatische piloot werken. En dus ook steeds dezelfde grapjes maken. Dan ben je eigenlijk weer terug bij af. Misschien is dat ook wel de kracht van de notaris: herhaling. Of het nu een klassieke, moderne- of lollige notaris betreft, je weet altijd waar je aan toe bent. Dat lijkt mij wel belangrijk in het vastgoed.

Over de auteur:
Sjoerd Kok is een van de eigenaren van Cocq Makelaars in Amsterdam en schrijft geregeld over zaken die hij als makelaar tegenkomt. Meer blogs van Sjoerd kunt u hier terugvinden. Klik hier voor de bedrijfsvermelding van Cocq Makelaars.