Verplichtingen/verantwoordelijkheid van kascommissie bij direct aftreden bestuur
- Dit onderwerp bevat 219 reacties, 8 deelnemers, en is laatst geüpdatet op oktober 8, 20202:09 pm door .
-
Berichten
-
Je zorgvuldigheid begrijp ik heel goed. Het is misschien het beste om een gesprek te hebben met een advocaat. Het eerste half uur is meestal gratis. In die tijd kun je als je je goed voorbereid een hoop aan de weet komen.
Aangezien ik ook al lang de uitspraak van de rechter ken waarin reeds is aangegeven dat een bestuurder ook zelf ontslag kan nemen was, en ben, ik het voor het overgrote deel ook met je eens hoor Bob 😉
Zowel wat betreft de mogelijkheid om op te stappen als je opmerkingen over de inschrijving bij de KvK.
Echter…… zoals jezelf ook als schreef is het niet zo dat de opstappende bestuurder zomaar alles uit de handen kan laten vallen.
In de wet is ook geregeld dat de betrokkenen bij een rechtspersoon zich naar redelijkheid en billijkheid moeten gedragen.
Je kan je afvragen of daarvan nog sprake is als een bestuurder bij de eerste de beste tegenslag plotseling opstapt of daarmee zou dreigen.
Dan kom je uiteraard in een discussie waar veel verschillende situaties ook veel verschillende uitkomsten kunnen hebben.
In die zin ben ik toch nog wel nieuwsgierig naar de feitelijke verantwoordelijkheden en aansprakelijkheid van een bestuurder die er plots de brui aangeeft.
Persoonlijk leek het mij daarom beter dat een bestuurder die op wil stappen er goed aan doet de “nette” weg te bewandelen, wat naar mijn mening ook inhoud om een vergadering uit te schrijven.
Los van mijn persoonlijke visie op (timing van en grond voor) het hier besproken aftreden, en los van mijn mening over een beter, netter of juister gang van zaken, het onderstaande. Over (goede) smaak ga ik hier niet twisten. Hoe dan ook, TS heeft te maken met een voldongen feit!
Je kan je afvragen of daarvan nog sprake is als een bestuurder bij de eerste de beste tegenslag plotseling opstapt of daarmee zou dreigen.
Begrijp ik goed dat je, refererend aan 2:8 BW, de opstappende bestuurder, die (ook volgens jou) onmiskenbaar het recht heeft om op een door hemzelf gekozen moment te defungeren, middels een beroep op de rechter, tegen zijn eigen wil (en recht) in, in functie zou willen houden en hem op die manier zou willen dwingen aan te blijven als bestuurder (en tot welk moment dan wel?) ?
Als ik je niet goed begrijp kan je dan aangeven wat je met 2:8 BW in de hand (met of zonder rechter) wel wilt en hoopt te bereiken ?
Indien ik je wel goed begreep levert dat, betrokken op onderhavige kwestie, de volgende vragen/opmerkingen op.
De bestuurder is de facto per 11 maart géén bestuurder meer. De VvE is per genoemde datum acuut in slapende toestand geraakt. Er is per diezelfde datum niemand meer die de VvE (in rechte) kan/mag vertegenwoordigen, en er is geen vergaderbesluit dat iemand (wie dan ook)/de VvE machtiging verleent een rechtszaak tegen opstapper aan te spannen.
Vragen/opmerkingen:
Wie gaat, voor eigen rekening en risico, de gang naar de rechter maken?
Welke (willekeurige) eigenaar gaat dit doen ?
De VvE zelf kan pas naar de rechter als er een nieuw bestuur is, en de vergadering dat bestuur heeft gemachtigd.
Wat zou dan nog nut en doel van een gang naar de rechter zijn?
Wie wil het opgestapte bestuur dan nog terug?
De afgetreden bestuurder wil, om welke reden dan ook, geen bestuur meer zijn !
Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen. Wie heeft er überhaupt behoefte aan dat de opstappende aanblijft?
En voor hoe lang dan?
Is er überhaupt een garantie dat er een nieuw bestuur kan worden gevormd en benoemd?
Is dat terecht een/het probleem voor rekening van de bestuurder die zich ooit vrijwillig opwierp om de vergadering te dienen?
Gaat enige rechter een aftredende bestuurder, die volgens de rechterlijke macht zelf het onvervreemdbare recht heeft om op te stappen op het moment dat hem goed dunkt, verbieden om op te stappen en zodoende tegen zijn wil te veroordelen tot aanblijven ?
Gaat enige rechter, gegeven de ongetwijfeld zeer uiteenlopende visies (elke eigenaar heeft een geheel eigen mening en perspectief) op de (voor)geschiedenis, een oordeel vellen over de vraag of de (zeer persoonlijke) gronden voor opstappen zich wel goed (genoeg) verhouden tot redelijke en billijke argumenten, om vervolgens (terwijl de rechter weet dat de opstappende bestuurder het ongeclausuleerde RECHT heeft om op een zelf gekozen moment te defungeren) de bestuurder tegen diens wil in, een onbekende tijd aan te laten blijven als bestuur ?
Wat mij betreft is rechtsgang met beroep op 2:8 BW een heilloze exercitie die niemand iets goeds of nuttigs zal brengen !
Beter om de feiten en omstandigheden te accepteren, en om vooruitkijkend, de anders aan een zinloze rechtsgang verspilde energie, tijd en geld, te steken in het uit de slaap halen van de VvE en het benoemen van een nieuw bestuur.Oh nee, ik zou geenszins willen bewerkstelligen dat een bestuurder langer zou moeten aanblijven, zelfs niet via de rechter.
Het ging mij meer om verantwoordelijkheden en aansprakelijkheid.
Je hebt twee varianten, een bestuurder die zijn taken goed uitvoert, wellicht door tijdgebrek zijn werkzaamheden wil/moet stoppen, de boel netjes overdraagt en verder gaat en je hebt bestuurders die maar wat aanrommelen en op het moment dat het echt fout dreigt te lopen snel afhaken.
Ik ben van mening dat er zich situaties voor kunnen doen waarbij een VvE schade lijdt als gevolg, of beter gezegd, veroorzaakt door een plotseling aftredend bestuur welke zijn taken en bevoegdheden niet netjes heeft overgedragen.
Het lijkt mij dan niet onmogelijk als een oud bestuurder op grond van die redelijkheid en billijkheid aansprakelijk gesteld zou kunnen worden voor die schade.
Een bestuurder, die om welke reden dan ook gebruik maakt van zijn onvervreemdbare recht om te defungeren op een door hemzelf gekozen moment, met succes aansprakelijk stellen voor schade, louter op grond van een idee dat de timing niet redelijk of billijk zou zijn zie ik als “wishful thinking” (en een (grote) gok). Zie op dit punt ook mijn vorige post.
De kans op succesvol aansprakelijk stellen, zuiver als de schade het gevolg is van de timing, zal naar mijn overtuiging nog veel lager zijn hoe langer de (in dit geval 23) andere leden niets méér presteren dan afwachten hoe het balletje verder zal rollen, in de (ijdele) hoop dat iemand anders wel wat doet en hun probleem gaat oplossen.
Alle leden zijn op de hoogte van het opstappen, en niemand (behalve TS ?) doet iets (anders dan met een beschuldigende vinger wijzen naar de opstappende, in de hoop dat bij eventueel schadeverhaal een rechter achteraf zou spreken van onredelijk/onbillijk) ?!
Schadeverhaal achteraf zonder dat de 23 andere leden ook maar iets ondernemen om ook van hun kant het nodige te doen om (ook in eigenbelang) schade te voorkomen ?
Ik zou absoluut niet op dat paard wedden ! 😉
Stop alle energie en tijd in het uit de slaap halen van de VvE en het benoemen van een nieuw bestuurTotaal bestaat de VvE uit 24, waarvan drie leden het (afgetreden) bestuur vormden.
De echtgenoot van een der bestuursleden vormde de Technische Dienst en dirigeerde alles.
Ik ben 11 jaar vanaf de oprichting in bestuur van deze VvE geweest.
De eerste lichting bewoners was een ware verademing en alles ging in uitstekende harmonie, totdat er nieuwe bewoners bijkwamen en die in het bestuur terecht kwamen.
Het zijn hier overigens allemaal (op één na) 70 en 80 plussers, waarvan vele weduwes.
Ik zeg ook zeker niet dat men moet gaan afwachten !
Dat is inderdaad onverstandig en men doet er zeker goed aan om snel actie te ondernemen.
Wilde alleen duidelijk maken dat een bestuurder die ‘zomaar’ het bijltje er bij neergooit toch een zeker risico neemt.
De realiteit is dat er tot op heden NIEMAND iets onderneemt of tenminste reageert op de Nieuwsbrief e/o mijn schrijven van 11 maart.
Ik probeer alles helder te krijgen bij zo’n, eigenlijk, laffe DIRECTE( zonder vergadering) aftreding door een Bestuur wat zich nagenoeg 10 jaar heeft ingezet voor deze VvE en dat alleen maar, zoals zij zelf beweren, dat slechts één persoon ( ik dus) te kritisch/lastig is.
Maar zoals eerder vermeld, het riekt heel erg naar “verzuipen” door onkunde in hun eigen energie transitie dossier.
Wat mij betreft is dat risico uiterst klein, zeker zo lang de opstapper (minimaal) het absoluut noodzakelijke doet om te voorkomen dat er schade ontstaat.
Daarnaast moet hij vooral de overige leden goed op de hoogte houden van de situatie, zodat alle 24 eigenaars (gelijken) dezelfde informatie en kansen om (zelf ook) schade te voorkomen hebben. Verder hoeft opstapper geen enkel initiatief te ontplooien, hij is (sinds zijn aftreden) gewoon één van de 24!
Zo lang opstapper minimaal doet wat redelijkerwijze binnen zijn vermogen ligt, en zorgt dat hem geen (zware) verwijten kunnen worden gemaakt, en verder niets, is zijn risico zo goed als nihil.
Om aansprakelijk te zijn moet een (ernstig) verwijt kunnen worden gemaakt, en daarmee meer dan een verwijt dat zijn timing ongelukkig was.
Voorbeeld bankrekeningen naar behoren beheren en noodzakelijke/vereiste betalingen doen (de opstapper is de enige die dat kan) en de anderen van feiten en omstandigheden op de hoogte houden. Gedekt voor aansprakelijkheid. 😉Ik begrijp de gevoelens en frustratie zijdens TS, maar dat verandert feitelijk niets aan hetgeen ik hierover schreef. Het is niet anders.
Veel succes en sterkte/wijsheid gewenst !Wat vinden jullie hiervan: https://verenigingsrecht.blogspot.com/p/vereniging-zonder-bestuur_8.html
Wat vinden jullie hiervan: https://verenigingsrecht.blogspot.com/p/vereniging-zonder-bestuur_8.html
Een VvE is geen biljartclub.
Waar wil je heen?Echter, bestuursleden zijn wel verplicht tot een behoorlijke vervulling van hun taak (art. 2:9 BW). Algemeen wordt aangenomen dat daaruit volgt dat het bestuur niet in zijn geheel tegelijk mag aftreden en ook dat het laatste bestuurslid niet zomaar mag aftreden.
Als het echter al lange tijd niet lukt om opvolgers te vinden, ondanks voldoende inspanning, dan kan het bestuur zich naar mijn mening wel demissionair verklaren. Dat zou in dit soort situaties kunnen inhouden dat het bestuur in principe alleen nog aanblijft om een ALV te organiseren waarin opvolgers benoemd kunnen worden. De resterende bestuursleden zouden vervolgens de taken geleidelijk kunnen afbouwen. Hierbij moet men naar mijn mening eerst stoppen met de praktische taken, vervolgens kan men alle activiteiten voor leden afgelasten, en uiteindelijk stoppen met het doen van de boekhouding of het goedkeuren van uitgaven.Voordat het laatste bestuurslid stopt, moet hij naar mijn mening ook een voorstel tot opheffing van de vereniging (ontbinding) aan de ALV voorleggen (art. 2:19 en 2:42 lid 4 BW). Daarna kan het bestuurslid, als hij voldoende heeft gezocht naar opvolgers, naar mijn mening zijn taken neerleggen. Hoe het dan verder gaat zal van de omstandigheden afhangen.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.