[Bob]

Dan nog de aanvullende vragen:
“De wet” bepaalt niet wanneer iets noodzakelijk is, dat kan ook niet. De vergadering (hoogste orgaan van de VvE) bepaalt wanneer iets noodzakelijk is. Dat heeft alles te maken met perceptie en ambitieniveau.
Het besluit dat door de vergadering is genomen kan daarna voor beoordeling/toetsing aan de rechter worden voorgelegd. De rechter geeft dan het uiteindelijke oordeel, gehoord de argumenten en presentaties van de strijdende partijen.
Op het risico af van “afkraken” te worden beticht (ik beperk mij in het belang van de “hulpzoekenden” tot slechts correctie van fouten die ik zie, afkraken is een subjectief ontvangstgevoel en niet meer dan dat), merk ik nog op dat het simpele feit dat iemand iets nog niet (eerder) heeft gezien totaal niets “bewijst”.
Houd je vast aan het simpele feit dat eerder aangehaalde bepaling(en) niet altijd en zonder meer nietig is/zijn. Zie mijn eerdere post hieromtrent.
Merk op dat ook in het meest recente/moderne MR2017, waarin alle relevante informatie, alsook alle bekende/laatste jurisprudentie is meegenomen, gewoon en nog steeds de mogelijkheid biedt voor een van de AvS afwijkende kostenverdeling/breukdelen. Je gelooft toch niet dat een dermate zware commissie, geholpen en ondersteund door talloze deskundigen, tegen een gerechtshof in en doelbewust nietige bepalingen blijft opnemen. 😉
Genoemde/aangehaalde artikelleden zijn absoluut niet altijd en zondermeer nietig. Hier zit Rob toch echt volkomen fout.
In jouw specifieke situatie ga je er overigens niet mee wegkomen door deze artikelen in deze specifieke situatie te gebruiken, domweg en alleen al omdat de mogelijkheid tot afwijken van de standaard kostenverdeling voor deze/jouw situatie nadrukkelijk niet bedoeld is.