[Carla]

Goede morgen allen,
Ik denk dat het zinvol is nog eens te gaan kijken naar artikel 39, ( modelreglement 1992 )inmiddels berucht en beroemd.;-)
We hebben bijna alle woorden gewogen en geschikt geacht om ze min of meer te spannen voor het karretje waarop een bordje staat, ‘ zie mij niet over het hoofd bij je overweging ! ‘ 😉
In het MR van 1973 stond deze regel ook, maar met de toevoeging : ” met uitzondering van de contracten die betrekking hebben op het normale beheer.”
In het MR van 1983 is gelijk aan MR 1973 , echter waar in het MR 1973 sprake was van contracten die betrekking hebben op het normale beheer, is er nu sprake van contracten die betrekking hebben op het onderhoud.
In MR 1992, wordt niet meer gesproken over beheer noch over onderhoud, maar wordt in regel 2 de uitzondering nader beschreven. nl. Dat regel 1 niet van toepassing is voor overeenkomsten die betrekking hebben op het administratief beheer, of op het technisch beheer en onderhoud.
Overeenkomsten die betrekking hebben op b.v. liftonderhoud, glasbewassing, hydrofoor vallen onder normaal beheer. Daarvoor kunnen contracten afgesloten worden die langer worden aangegaan dan voor 1 jaar. ( voor hen die vallen onder de MR van 1983 en 1973 kunnen nog steggelen over beheer versus onderhoud. Vanaf MR 1992 niet meer. ;-))
De overeenkomst die wordt aangegaan met een financieel en/of technisch beheerder heeft haar eigen voorschriften. Doorgaans wordt daarin de mogelijkheid tot opzegging ( van beide kanten ) genoemd.
@ Matthijs, het door jou genoemde idee dat er contracten gesloten zouden kunnen worden in een net opgerichte VvE, waardoor er een ‘erfenis’ zou kunnen ontstaan voor hen die hier geen zeggenschap in hebben gehad, herken ik. Echter daar is artikel 39 ( MR 1992 ) niet meer voor nodig, ( is er ook uit in 2006 ) de wet ( art.5,:126 lid 4 BW ) voorziet hierin.
Het artikel is in 2006 geschrapt. Blijft overeind dat de gegeven regelgeving voor hen die zich geweten houden aan de MR van 1992, 1983 en 1973, zich daartoe dienen te verhouden. Daar waar het in alle gevallen gaat om het aangaan van overeenkomsten waaruit regelmatig terugkerende verplichtingen, ( die geld kosten ) die zich over een langere periode dan een jaar uitstrekken, enz.
Dat artikel 38 ( MR 1992 ) te maken heeft met een zekere mate van bescherming van de financiën is voor mij duidelijk. Hoewel er tevens menig regel te vinden  is, zowel in de MR als ( vermoedelijk ) in de splitsingsaktes, waarop het aangaan van contracten en de wegen er naar toe, beschreven staat.
@ Matthijs, de door jou genoemde voorbeelden ( grasdak, zonnecollectoren enz) zijn m.i. allen, zonder uitzondering te regelen door de VvE. Waarbij aangetekend dat het wel via de koninklijke weg dient te gaan. ( voorstel, begroting, aantal stemmen enz. )
@ Bob, het Wortelboer arrest ziet voornamelijk toe op situaties die wel/niet een tijdelijk karakter hebben en/of de oorspronkelijke situatie te herstellen is naar de oude vorm. ( zelfs of die intentie er wel is, wordt gewogen ) Ook hierin, ondanks het wegen van dergelijke situaties, bestaat geen unanimiteit in het denken. Een plaatselijke situatie, inclusief de gewogen belangen, spelen vaak hun eigen rollen.
@ Rob, ik denk zomaar dat het artikel in het MR geschrapt is omdat haar zeggingskracht niet relevant meer is, vanwege de vele regels die beschreven staan, hoe om te gaan met bevoegdheden m.b.t. het aangaan van contracten. ( onderhoud, beheer enz., zaken die de gemeenschap geld kosten ! )
Tja……mijn conclusie dat artikel 39 ( MR 1992 ) geen gewicht in de schaal legt bij het wel of niet toestaan van een mast op het dak, blijft overeind. Wanneer dat wel, zeker in de huidige tijd van gewicht zou kunnen zijn…..dan zou het niet geschrapt zijn. m.a.w. Er zullen andere gronden moeten zijn om een beslissing ( een akkoord voor het plaatsen van een mast )  als nietig te laten verklaren. Anders heeft het bezwaar van een eigenaar die valt onder het regime van 2006 geen schijn van kans bij de rechter. 🙂 Die mist immers het geschrapte artikel. 😉
Met vriendelijke groet,
Carla.