[Bob]

Voor William.
In het voorbeeld van Raar, waar we het hier over hebben, is sprake van een keurige groot-eigenaar die zich conformeert aan het huurrecht. Raar concludeert dat de mogelijkheid bestaat dat met uiteindelijk 11 van de appartementen vóór vervanging het voorstel toch verworpen wordt met 10 tegen 5.
Rob wil daar vervolgens nog een schepje bovenop doen en die stelt dat het zelfs mogelijk is dat met alle 15 bewoners vóór desondanks toch nog steeds met 10 tegen 5 kan worden verworpen. De groot-eigenaar zoekt dus uit dat alle huurders vóór zijn (de particuliere eigenaars zoeken dat echt niet uit, want Raar en Rob zijn beiden fel gekant tegen huurdersinmenging en of -participatie) en weet dat alle 10 huurders vóór zijn, om vervolgens tegen te stemmen. Dat maakt het machtsmisbruik. Als er steekhoudende argumenten zouden zijn geweest (of door de verzinners zouden zijn aangedragen) had de groot-eigenaar die op goede gronden tegen zou zijn de huurders helemaal niet hoeven raadplegen. Dan kan het geld van de corporatie beter worden besteed aan sociale woningbouw.