kv66
Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Ja, ik heb dus iets gemist. Hoewel, ons artikel 32 lid 3 is door de splitsingsakte aangepast en luidt nu : Over de in lid2 bedoelde gelden kan slechts door het bestuur, na bekomen machtiging daartoe van de vergadering, worden beschikt.
Ik heb indertijd alle aanvullingen en verandering door de splitsingsakte in het MR1992 geschoven en dus lees ik de oorspronkelijke tekst helemaal niet meer.
Mij valt de laatste zin op in het artikel van NederlandVVE, dat NAGENOEG elke VVE in de statuten een tweehandtekeningsysteem zou hebben. Ben me niet bewust dat het MR1992 (bij ons geldig) een zodanig artikel bevat.
Heb ik in de afgelopen jaren wat gemist en hebben pakweg 100.000 van de 120.000 VVE’s een tweehandtekeningsysteem in de statuten?@Nico. Oneens. Als het uiteindelijke doel van een kwaliteitsbewakingssysteem niet is om zo’n ultiem levensbedreigend debacle te voorkomen, waar is het dan goed voor? Toch niet om achteraf makkelijk de zwarte piet uit te kunnen delen.
@Carla. Inderdaad andere tak van sport dan een VvE. Maar de grap is wel dat de ISO9000 series geen onderscheid maakt in de takken van sport. Je kan ook via deze norm je privé huishouden laten certificeren.??
@willaimrozeboom. €60 is inderdaad niet veel, zelfs met BTW blijft het weinig, maar je hebt dan ook weinig buiten een volgens de QA regels van de certificeerder gemaakte factuur en o ja, natuurlijk een indrukwekkend uitziend certificaat om naast het publicatiebord op te hangen. ??Interessante topic. Een klein (beperkt mbt het inhoudelijke) verhaaltje vanuit mijn ervaring met kwaliteitsbewaking. Rond 1990 werd in ons bedrijf (internationaal opererend enginering bureau) ook nagedacht over een certificering. Dat kwam toen in zwang. Lang heeft men niet kunnen nadenken, de markt (onze opdrachtgevers) eiste gewoon dat we gecertificeerd zouden zijn. Anders kwam je niet meer aan de bak. Het invoeren van een kwaliteitssysteem volgens de ISO norm 9000 series was nog wel een dingetje in ons bedrijf. Alle processen moeten op papier vastgelegd worden. De basis is een “onafhankelijke” afdeling QA (Quality Assurance). De baas daarvan is alleen verantwoording schuldig aan de hoogste directeur en kan verder alles en iedereen aanwijzingen geven. Zo gezegd, zo gedaan en in 1995 was het zover, wij waren gecertificeerd door Lloyds. Die kwam/komt vervolgens elke twee jaar langs om de zaak te beoordelen en het certificaat al dan niet te verlengen.
Eind jaren negentig is men ook bij de afdelingen iemand gaan benoemen die voor de QA verantwoordelijk was/is. Ik was de klos voor onze afdeling (elektrotechniek). Daarvoor moest ik op cursus bij, jawel, Lloyds. Lloyds komt uit de scheepvaart wereld. De eerste zin van onze cursusleider was: “aan het eind van de cursus ga ik jullie bewijzen dat een schip ontworpen en gebouwd volgens de QA regels bij de tewaterlating alsnog zinkt”. Misschien ook een didactisch foefje om ons bij de les te krijgen, maar hoe kan dat nou. Het is toch de bedoeling dat de QA regels zoiets voorkomen. Hij heeft ook technisch bewezen dat het kan, maar hoe weet ik niet meer na 20 jaar.
Maar de crux van het verhaal was, dat QA in wezen een administratief verhaal is, gebaseerd op controle die volledig is dicht getimmerd. Voorbeeld, iemand maakt een factuur, een ander controleert, een derde doet nog iets enz. tot en met de chef van het geheel die een paraaf zet voor gezien. En ieder in die keten zet een paraaf op het voorblad, bewaart de controle kopieën waarop aangeven volgens welke procedures gecontroleerd is enz. zodat later zondermeer kan worden nagezocht dat alles is gegaan volgens de regels/procedures/formulieren die men in eerste instantie zelf heeft opgeschreven.
Dat is voor één factuur nog leuk, maar bij duizend wordt het praktisch al een weerbarstig iets om de procedures vol te houden. Waar het uiteindelijk op neer komt is de kundigheid/vakmanschap van diegene die de factuur maakt. Heeft een certificering dan geen zin? Dat ook weer niet, maar ik ben in de paar jaar dat ik QA heb gedaan uiterst kritisch geworden op het nut en/of de noodzaak van certificering. Het is geregeld een schaamlap voor organisaties die niet zo goed zijn, maar met de hakken over de sloot de certificering halen. Organisaties die vakkundige mensen hebben, leveren van zich uit al kwaliteit. En toch, iedereen maakt fouten en dan is een QA systeem wel handig om zulke fouten er uit te halen, maar een garantie voor foutloos kwaliteitswerk is het niet, noch dat een organisatie met een certificering bij voorbaat al kwaliteit levert.
Maar terug naar de vraag van Rob, is het flauwekul die certificering. Zie je de ALV of het bestuur van de VvE al alle processen be- en omschrijven van hun VvE, incl. de benodigde controle procedures en het optuigen van een onafhankelijke QA baas? Misschien hele grote VvE’s, maar die hebben meestal een beheerder die gecertificeerd is. Dan zijn broekriem én bretels wat overdadig. Ik denk dat het inderdaad flauwekul is. En wie zou het moeten eisen voor een VvE? De ALV? Dat zijn we met ze allen zelf. Het bestuur? Waarvoor? Een VvE haalt geen opdrachten binnen van klanten die het kunnen eisen. En al die mooie voordelen dan die opgesomd worden op de website achter de link van Rob? Mooi wensdenken zonder onderbouwing, praatjes voor de vaak, kortom Rob, flauwekul dus voor VvE’s. En voor beheerders? Die voelen zich vaak gedwongen omdat anderen het ook hebben. Maar of het nut heeft, zeer twijfelachtig. Maar het past naadloos in de roep om “professionalisering” van VvE’s. Daar hoort certificering bij toch?Adri is een man van weinig woorden. Excellente analyse.
Dominicus zou daarop gezegd hebben: “Amen”. kv66 zegt het hem na.@Bob
Zeer vereerd dat ik met de grote Mozart geassocieerd wordt. Maar nee, kv is daar niet de afkorting van. KV66 speelt nu wel op de achtergrond terwijl ik dit tik. Zeer rustgevend.
MR1992 artikel 3 lid a t/m j. Tja als ik dit nu zo weer lees, is dat toch eigenlijk een litanie (om bij kv66 te blijven) van dooddoeners.
De beginregel luidt: “Tot de schulden en kosten als bedoeld in artikel 5:112 eerste lid onder a van het Burgerlijk Wetboek worden gerekend:” en ja hoe kom je erop, lid c van dat artikel zegt dan : “de schulden en kosten van de vereniging”.
Nee, dan gooi liever lid j in strijd als het zo uitkomt. Dat artikel dekt alles af tot en met het teambuilding reisje van het bestuur naar Australië. Alles in het belang van de gezamenlijke eigenaars toch?. Een gehaaide jurist kan zo’n reisje vast wel zo verdedigen.
Het is jammer dat er geen toelichting beschikbaar is bij de MR’s (althans ik weet daar niet van), dan kon je nog eens nalezen wat de opstellers eigenlijk bedoeld hebben en hun drijfveren.@Carla
Mea Culpa, je hebt helemaal gelijk. Per abuis 2006 geschreven ipv 1992. In mijn werkzame leven zou ik gezegd hebben: “heb ik expres zo gedaan om te kijken of jullie allemaal wakker zijn”. Nou, jij bent wakker.
Ik ben het niet met je eens dat het verlagen van de kosten voor iedereen per definitie van voordeel is voor het individu. Het verlagen heeft een prijs nl. een eenmalige storting van een aanzienlijk bedrag. Pas na lange tijd gaat het individu de winst genieten. Ik vind het nogal aanmatigend dat een bestuur danwel een meerderheid van de ALV wel even beslist dat de portemonnee van een lid dat wel kan dragen en dat het toch goed voor hem/haar is op de lange termijn. Let wel, dit gaat niet over onderhoud, maar over extra/nieuwe investeringen. Je moet denk ik altijd in het achterhoofd houden waarvoor een VvE op aarde is. Naar mijn mening is een kerntaak, misschien wel DE kerntaak van een VvE het gebouw dmv onderhoud in de conditie te houden zoals het oorspronkelijk opgeleverd is. Geen taak is naar mijn mening het doen van investeringen die daarboven uit gaan. Als iedereen het met zo’n extra/nieuwe investering eens is en er wordt direct afgerekend kan het natuurlijk wel.
De vraag is dus: “wie bepaalt eigenlijk of er iets voor een individu van voordeel is”. Dan komt onmiddellijk daar achteraan en hoe wordt dat voordeel dan gekwantificeerd/gekwalificeerd. Is het alleen het financiële voordeel op korte of lange termijn en hoe groot moet dat dan wel zijn? Of is het bijdragen aan de redding van de aarde (groene stroom) ook genoeg om een greep in de kas van het individu te doen?
Ik ben het ook niet met je eens dat het aangehaalde artikel 10 uit MR2006 ruimte geeft om uitgaven uit het reservefonds te doen voor zaken die niet onder onderhoud vallen. Het gaat denk ik in alle MR’s om het onderhoud. Je kan nog zo’n goed MJOP hebben, maar er komen altijd zaken die onder onderhoud vallen en niet voorzien zijn in het MJOP. Ik denk dat die daar met onvoorzien worden bedoeld. Onderhoudsuitgaven dus die niet in het MJOP zijn opgenomen.Het zijn geen uitgaven tbv onderhoud en hoewel ik het niet direct/expliciet kan onderbouwen met een of ander artikel lijkt het mij niet billijk dat gelden die voor een specifiek doel bijeen gespaard zijn voor een ander doel worden uitgeven. Na het doen van deze uitgave is het reservefonds ineens niet meer zo “gedegen”. Je komt nu dus tekort op de alle andere posten uit het MJOP. Als over een aantal jaren het dak aan de beurt is, is er dus te weinig geld in kas daarvoor. Ik denk dat een “goed/gedegen” bestuur hier een stokje voor zou moeten steken. Dit soort uitgaven moet direct worden afgerekend, dwz iedereen stort zijn deel.
Ik begrijp al tijden niet de juichverhalen die ik hier en daar lees van VvE besturen die glunderend vertellen dat er zonnepanelen op het dak gezet zijn en dat die betaald zijn uit het reservefonds. En als klap op de vuurpijl ook nog verklaren dat diegene die tegen waren alsnog mee betalen omdat een meerderheid die uitgave heeft goedgekeurd. Meestal zijn het forse bedragen en ik begrijp werkelijk niet dat men die zomaar uit het reservefonds kan betalen. Tenzij dat reservefonds een enorme post onvoorzien heeft, zijn alle gelden in dat fonds als het ware geoormerkt vanuit het MJOP. Er is dus geen “vrij” beschikbaar geld in het reservefonds voor leuke (hebbe)dingen die ALV’s en/of besturen bedenken, al dan niet aangespoord door de overheid.
Ik weet niet hoe de besluitvorming is gelopen, maar bij ons in MR2006 geldt artikel 38.5 voor zaken die niet onder het onderhoud vallen:
“5. aantal stemmen kan uitbrengen. In een vergadering, waarin minder dan twee/derde van het in de vorige zin bedoelde maximum aantal stemmen kan worden uitgebracht, kan geen geldig besluit worden genomen Besluiten door de vergadering tot het doen van buiten het onderhoud vallende uitgaven die een totaal door de vergadering vast te stellen bedrag te boven gaan, kunnen slechts worden genomen met een meerderheid van tenminste twee/ derde van het aantal uitgebrachte stemmen in een vergadering, waarin een aantal eigenaars tegenwoordig of vertegenwoordigd is, dat tenminste twee/derde van het totaal.”
Is er bij jullie ook zoiets en is daarnaar gehandeld?
Daarnaast heeft dit artikel 38.5 een staartje en wel in de vorm van artikel 38.8:
“8. Het in het vijfde lid en zesde lid bepaalde geldt eveneens voor besluiten tot verbouwing of voor besluiten tot het aanbrengen van nieuwe installaties of tot het wegbreken van bestaande installaties, voor zover deze niet als een uitvloeisel van het onderhoud zijn te beschouwen. De eigenaar die van zodanige maatregel geen voordeel trekt is niet verplicht in de kosten hiervan bij te dragen”.
Vooral de laatste zin is een aardige. Als je vindt dat je er geen voordeel van hebt, hoef je niet mee te betalen. Impliciet kan je hieruit concluderen dat dit soort uitgaven niet uit het reservefonds betaalt mogen/kunnen worden. Immers als je van je recht gebruik wilt maken om niet bij te dragen kan dat niet omdat het al uit het reservefonds betaald is/wordt; je hebt dan dus al bijgedragen.
